در دانشگاه سالرنو، درایتالیا پژوهشگرانِ یک طرح اروپایی مشغول ساختن ترکیبی از بتون هستند که با بتون معمولی فرق دارد. به ترکیب این بتون علاوه بر سیمان، آب و سنگدانه، الیاف صنعتی قابل بازیافت نیز اضافه شده و به این ترتیب بتنی پایدارتر بوجود آمده است.
انزو مارتینلی، مهندس عمران در دانشگاه سالرنوی ایتالیا و مسئول هماهنگ کننده این پروژه می گوید: «می خواهیم بدانیم چگونه می توانیم مقدار الیافهای صنعتی را که در ترکیب بتون استفاده می شود، کم کرده و آن را با الیاف صنعتی قابل بازیافت جایگزین کنیم. همچنین می خواهیم بدانیم چه میزان الیاف قابل بازیافت می توانیم به ترکیب بتون اضافه کنیم و همان کیفیت و انعطاف پذیری را حفظ کنیم.»
بتونی که بصورت آزمایشی با مواد قابل بازیافت ساخته شده است، سپس در معرض آزمایشهای سخت مکانیکی قرار می گیرد.
پژوهشگران برای آنکه بدانند بتون تحت شرایط حاد چه عکس العملی دارد، آن را خم و فشرده می کنند یا می شکافند.
آنتونیو کاگیانو، مهندس عمران در دانشگاه بوینوس آیروس می گوید: «کم کم متوجه می شویم که مشکل اصلی الیاف صنتعیِ بازیافتی، شکل هندسی آنهاست. چون از این الیاف در کارهای دیگر استفاده شده است. شکل هندسی شان هموار و صاف و منظم نیست بنابراین وقتی با سیمان مخلوط شان کنیم، توزیع شان در شکلِ نهاییِ مخلوط نامنظم است.»
وی می افزاید : «هم اکنون الیاف صنعتی توزیع بهتری در مخلوط پیدا می کنند و این بالقوه به این معناست که بتون خواص مکانیکی یکنواخت تری دارد و قابل اطمینان تر است. اما برای رسیدن به نتایج نهایی نیاز به پژوهش بیشتر است.»
آزمون های مکانیکی با مدل های کامپیوتری تکمیل می شوند که به پژوهشگران امکان می دهد ببینند درون بتونی که تحت شرایط حاد قرار می گیرد، چه رخ می دهد.
دانشمندان امیدوارند که پژوهش آنان بزودی ثابت کند که می توان در مقیاس صنعتی بتون سبز در کارخانه ها تولید کرد. در حال حاضر در کارخانه ای در ایتالیا هر سال ۶۰هزار متر مکعب بتون تولید می شود.
مدیران کارخانه می گوید تنها در صورتی حاضرند به تولید بتون از منابع تجدیدپذیر ادامه دهند که محصول نهایی با استانداردهای ملی و بین المللی مطابق باشد. مدیر کیفیت کارخانه در این باره می گوید: «فعلا آبی که برای تولید بتون مصرف می کنیم صد درصد بازیافتی است و مایل هستیم که برای ساخت بتون از عناصر بازیافتی بیشتری استفاده کنیم به این شرط که اطمینان داشته باشیم محصول نهایی با استانداردهای ملی و بین المللی کیفیت مطابقت دارد.»
انزو مارتینلی در مورد کاربردهای بتون سبز می گوید: «در حال حاضر می توان با بتون سبز که با الیاف طبیعی غنی شده، بناهای تاریخی را مرمت کرد، زیرا بتون سبز با موادی ساخته می شود که تأثیر ناچیزی بر محیط زیست دارند و چون برای ساختن به کار برده نمی شوند، فرآیند را می توان معکوس کرد یعنی اگر معلوم شد که استفاده از بتون سبز مناسب نیست می توان به جای آن ماده دیگری را به کار برد. به این ترتیب بتون سبز برای ساخت و ساز با منابع تجدید پذیر راه حل خوبی است.»
پژوهشگران گمان می کنند در آینده می توان علاوه بر الیاف بازیافتی صنعتی یا طبیعی، با استفاده از دورریخت لاستیک خودروها و حتی مواد پلاستیکی بازیافتی نیز بتون سبز تولید کرد.
